Dutje
U kunt een geautoriseerde commissie krijgen door alles uit dit artikel te kopen.
In zijn langverwachte terugkeer in fictie, “Amerikaan”, gepresenteerd Chimamanda Enguzi Adichi, “Count of Dreams” (Napph), een complexe geweven roman die continenten en klassen verspreidt.
Met zijn handtekening en inzicht heeft Adichi vier Nigeriaanse vrouwen gevolgd in Noord -Amerika en Afrika – een reisschrijver, een advocaat, een bankier en een meid – wanneer hij liefde, ambitie, familieverwachtingen en vrouwenkeuze ontdekt.
Lees een deel van de bodem.
“Count of Dreams” door de adlives van de president “
Luisteren graag? Shrutimdhu is nu beschikbaar voor 30 dagen gratis proeven.
Ik wil altijd bekend staan bij een andere man, echt bekend, om te zijn. Soms leven we jarenlang die we niet kunnen noemen. Zolang een scheur in de lucht verschijnt en ons verbreed en ons uitdaagde, zoals het deed, deed de epidemie, omdat ik tijdens de lockdown begon te zwerven en lange anonieme dingen te noemen. Ik beloofde voor het eerst om de maximale scheiding hiervan collectief te verdienen: als ik niet de optie heb om in mijn huis te blijven, zal ik elke dag mijn dunne randen oliën, acht glas water, kan drinken, lange, luxueuze uren op de loopband op de loopband en de klus rijk aan mijn huid. Maar slechts een paar dagen later verspreidde ik me in een bodemloze put. Woorden en waarschuwingen rollen en gesneden, en ik voelde dat alle humanitaire vooruitgang terugkeert naar een oud stadium van snelle verwarring: raak je gezicht niet aan; Was je handen; Ga niet uit; Spray desinfectiemiddel; Was je handen; Ga niet uit; Raak je gezicht niet aan. Is mijn gezicht gewassen wat mijn gezicht raakt? Ik gebruik altijd een mondhanddoek, maar op een ochtend mijn palmvoer op mijn wangen en ik ben bevroren, het buiswater loopt nog steeds. Ik was alleen in mijn huis in Maryland, in de buitenwijken van de buitenwijken, de bizarre wegen van de boom leken op zichzelf te worden bevestigd. Er zijn geen auto’s naar het verleden gegaan. Ik keek naar buiten en zag de voorkant van mijn voorkant, met een eikel van het hert. Ongeveer tien herten, of vijftien, niets zoals eenzaam herten dat ik van tijd tot tijd schandelijk in het gras kon zien kauwen. Ik ben bang voor hen, hun ongewone moed, alsof mijn wereld niet alleen herten is, maar door andere verborgen dieren zijn mijn gewrichten verspreid en mijn rugspieren en mijn nekzijde, alsof mijn lichaam heel goed weet dat we niet kunnen leven.
In dit nieuwe gesuspendeerde leven kreeg ik op een dag grijs haar op mijn hoofd. Het verscheen ’s nachts, in de buurt van mijn tempel, strak in de kolen en in de badkamerspiegel dacht ik eerst dat het een stuk pluis was. Een enkel grijs haar met een beetje glans erop. Ik verspreidde het in de hele lengte, laat het het verlaten en verspreid het dan opnieuw. Ik heb het niet getrokken. Ik dacht: ik word oud. Ik word oud en de wereld is veranderd en ik ben nooit echt bekend geweest. Een menigte rauwe wedstrijden bracht tranen in mijn ogen. Dit alles is dat deze brosse ademhaling binnen en buiten is. Waar zijn alle jaren gebleven en heb ik de grootste van het leven verdiend? Maar wat is de uiteindelijke regeling voor het maximale inkomen van het leven, en hoe weet ik of ik het heb?
Geciteerd uit de “Dream Count” van Chimamanda Engoji Adichi. Copyright © 2025 door Chimamanda Engoji Adichi. Penest Random House House LLC Division Alfred A. Geciteerd met de toestemming van Naff. Alle rechten zijn voorbehouden. Geen enkel deel van dit onderdeel kan worden gereproduceerd of opnieuw afdrukken zonder de schriftelijke toestemming van de uitgever.
Krijg het boek hier:
“Count of Dreams” door de adlives van de president “
Lokaal kopen Bookshop.org
Voor meer informatie:
