Gen Z volgt telefobia -cursussen om de verloren kunst van een oproep te leren

Er was ooit een tijd dat het oppakken van een telefoongesprek de belangrijkste manier van communicatiemiddelen was, maar nu met eindeloze keuzes beschikbaar, worden sommige technisch onderlegde gen Z geconsumeerd met angst door het rinkelen van een telefoon.

Generation Z-geboren tussen 1997 en 2012-worstelen met Telephobia, een “relatief recente fenomenen” waarin mensen worden beschreven die bang zijn voor telefoontjes, volgens Liz Baxter, een carrièresadviseur aan Nottingham College, een in het VK gevestigde school voor leerlingen van 16 tot 18 jaar en ouder.

“Telephobia is een angst of angst voor het maken en ontvangen van telefoongesprekken,” vertelde Baxter aan CNBC in een interview.

“Ze hebben (Gen Z) gewoon niet de gelegenheid gehad om telefoongesprekken te voeren en te ontvangen. Het is tegenwoordig niet de belangrijkste functie van hun telefoons, ze kunnen alles aan de telefoon doen, maar we standaard standaard sms’en, spraaknoten , en alles behalve daadwerkelijk een telefoon gebruiken vanwege het oorspronkelijke beoogde doel, en dus hebben mensen die vaardigheid verloren, ‘legde ze uit.

Baxter zei dat veel van de oudere leerlingen van het college worden verwacht dat ze telefonische interviews nemen als een pre-screening voor sollicitaties en “viel op die hindernis”, omdat ze het bewustzijn en het vertrouwen van het navigeren misten.

“In een klas van 25 tot 30 studenten zou ik me voorstellen dat ten minste driekwart van hen zal ervaren en toegeven dat ze de telefoon niet gebruiken,” zei ze.

Het Telephobia-seminar van het college maakt deel uit van een reeks carrièregerelateerde sessies om de telefoonvaardigheden van leerlingen weer bij kras te brengen.

De sessie omvat het oefenen van een reeks scenario’s waarin u bijvoorbeeld een telefoongesprek moet voeren om de artsen te bellen om een ​​afspraak te maken, ziek te bellen om te werken en andere dagelijkse scenario’s. Van de leerlingen wordt verwacht dat ze achteraan leunen om een ​​regelmatig telefoontje na te bootsen waar ze de persoon aan de andere kant niet kunnen zien en oefenen door scripts te gebruiken.

Baxter zei dat het bijwonen van slechts één sessie het vertrouwen van de leerlingen verhoogt omdat het demystificeert hoe telefoontjes echt werken.

Ze zei dat de opkomst van Telephobia gedeeltelijk kan worden beschuldigd van de Covid-19-pandemie, waarin jongeren ongelooflijk geïsoleerd raakten.

“Als ze twee jaar aan sociale interactie en eb en stroming hebben gemist, dan speelt dat duidelijk in hoe ze zich voelen over het zijn in sociale situaties (en) in grotere contexten, vooral als ze zich ongemakkelijk voelen.”

De angst van Gen Z over het reageren op telefoontjes komt volgens Baxter voort uit een angst voor het onbekende.

“Ze associëren de rinkelige telefoon met angst,” zei ze. “Ik weet niet wie er aan het einde is. Ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan.”

A USWITCH -enquête Van de 2.000 Britse volwassenen in 2024 ontdekten dat bijna een kwart van de 18 tot 34-jarigen nooit telefoontjes ophalen. Ongeveer 61% van de leeftijdsgroep ontvangt liever een bericht in plaats van een audioproep.

Meer dan de helft van de 18-tot-24-jarigen denken dat een out-of-the-blauw telefoongesprek slecht nieuws betekent, terwijl 48% liever communiceert met behulp van sociale media, en boven een derde voorkeur spraakberichten.

Gen Z houdt zich ook bezig met hoe ze klinken bij oproepen, omdat ze geen visuele feedback hebben om te bevestigen hoe ze het doen, merkte Baxter op.

“Vreemd genoeg zijn veel van onze studenten erg comfortabel Microsoft Teams omdat ze de visuele aanwijzingen kunnen zien. Ze kunnen je gezicht lezen. Ze kunnen uw reacties beoordelen. Ze kunnen zien hoe ze het doen.

“Ik denk dat dat speelt in een groot deel van de angst als het gaat om audio -oproepen. Ze kunnen je niet zien. Ze denken dat je om hen lacht, of ze denken dat je ze beoordeelt, dus ze zijn ze Dat antwoord niet van je terug krijgen om zich te verzekeren hoe ze het doen. “

Telefoontjes hoeven niet eng te zijn, zei Baxter, benadrukt dat er een aantal eenvoudige manieren zijn om je voor te bereiden om een ​​telefoontje aan te gaan als je er een verwacht.

“Het mooie van telefoongesprekken en audiobellen, is dat je kunt vals spelen. Je kunt post-it-pads gebruiken, je kunt jezelf cheat notities schrijven … Het niet-visuele aspect van een telefoongesprek kan daadwerkelijk in het voordeel van studenten werken wanneer het komt om hen te ondersteunen om de juiste antwoorden te bedenken. “

Dit begint met het voorbereiden van je omgeving, dus zorg ervoor dat je in een rustige veilige ruimte zit, waar je niet wordt onderbroken en je telefoon wordt opgeladen en werkt, zei Baxter.

De carrièresadviseur legde uit dat als de oproep voor een interview is, het onderzoeken van de organisatie nuttig is.

“Dus schrijf jezelf een klein script. Denk na over wat je gaat zeggen. Dat kan helpen om je angst te minimaliseren,” zei ze. Dit kan worden geholpen door cheat notities te schrijven, die je kunnen herinneren aan wat je wilt zeggen.

Ten slotte moedigt het telefobia -seminar ook aan om ademhalingsoefeningen te bewerken, als een telefoontje iemand zich angstig of overweldigd laat voelen.

“We moedigen studenten aan om diep in te ademen, hun adem in te houden, langzaam uit te laten en dan het resulterende verschil op te merken in het vertragen van je hartslag en je veel rustiger te laten voelen,” zei Baxter.

Jongeren zijn gewend om telefoontjes te associëren met negatieve dingen, maar Baxter leert haar leerlingen dat iemand zou kunnen bellen om hen te feliciteren met het doorgeven van de volgende fase van het interview, of dat ze zijn examen hebben geslaagd.

“Dus het probeert te zien dat het daadwerkelijk beantwoorden van je telefoongesprek niet gevaarlijk moet zijn, en dat ze erg controle hebben … het moedigt onze studenten aan om de macht terug te nemen en (weet dat) of dit telefoongesprek iets is dat is Ik wil niet, ik heb de keuze om het telefoongesprek te beëindigen, en dat geeft me kracht. ‘”